Ik had het geluk om door biseksualiteit binnen te komen rond de tijd dat biseksuele en andere queer-inhoud de norm werd in genretelevisie waar ik van hou. ik moet hebben Verloren meisje , Orphan Black, Doctor Who , en toen, in 2015, kreeg ik iets dat een beetje verder ging voor mij: Moordenaars.
Gemaakt door Michelle Lovretta, Killjoys was een Canadees-Amerikaanse sciencefictionserie met een looptijd van vijf seizoenen (2015 tot 2019) met in de hoofdrol Hannah John-Kamen (Ant-Man en de wesp), Aaron Ashmore ( Smallville ), en Luke Macfarlane ( Broers zussen ), als drie terugwinningsagenten die ingebed raken in buitenaardse politiek, ruimtekolonisatie en supermoordenaars. Het is leven.
Yalena Dutch Yardeen (Hannah John-Kamen) is onze held, een hooggeplaatste RAC-agent wiens mysterieuze verleden haar met veel buitenaardse streken verbindt. Haar vader, Khlyen, was emotioneel en fysiek gewelddadig, omdat het opleiden van je kind tot huurmoordenaar niet iets is dat iemand onbeschadigd kan laten.
Dutch's beste vriend en hart van het team is Johnny Jaqobis (Aaron Ashmore), en Johnny's oudere broer D'avin (Luke Macfarlane) voegt zich bij hen, en veel van hun werk is het oplossen van hun eigen problemen, van gewelddadige ouders tot PTSS. In de kern is de kracht van Killjoys is dat naarmate de wereld groter wordt, de show echt altijd draait om de thema's gevonden familie, het aanpakken van misbruik, het bestrijden van onrecht en verrassend genoeg het idee dat verlossing mogelijk is als mensen een kans krijgen.
Tijdens de hele show denk je vaak dat het volledig zal onderdompelen in de typische stereotypen over scifi, maar Killjoys verspilt nooit een kans om subversief te zijn. Met de vriendschap van Johnny en Dutch wordt die ongemakkelijke wending nooit romantisch, maar dat is het wel altijd blijkt de belangrijkste relatie in de serie te zijn. Ze zijn een familie en dat is een band die nog belangrijker is dan romantiek.
Het is eerlijk gezegd verfrissend en het stelt Johnny in staat zijn eigen emotionele reizen te maken. Hij is het hart van het team en de slimme man, maar hij is ook een romanticus op zijn eigen manier. Dat wordt nooit tegen hem gebruikt of om hem te vernederen, en dat vermogen om empathisch te zijn dient het team net zo goed als de vechtkunsten van D'avin en Dutch.
D'avin was een grote verrassing voor mij als personage, omdat hij in eerste instantie gewoon de afstandelijke, boze oudere broer lijkt, maar de serie laat echt het emotionele trauma zien dat hij als kind heeft opgelopen en dat hem naar volwassenheid volgde. Van hun vader die hem in elkaar sloeg tot hij in een militaire marionet werd veranderd, D'avin heeft een... veel van PTSS, en het heeft hem gedwongen veel van de vriendelijkheid en zachtaardigheid die inherent zijn aan hem naar beneden te duwen.
Naarmate de serie vordert, zie je dat D'avin van nature een verzorger is, in staat om mensen emotioneel goed te lezen en altijd anderen voor zichzelf stellen. Je krijgt ook te zien dat hij wordt behandeld voor zijn PTSS en stappen zet in de richting van herstel!
Dan is er natuurlijk nog het Nederlands. Hannah John-Kamen doet geweldig werk met dit personage en de Nederlandse tweelingbroer Aneela, die later in de serie verschijnt. Het is al zeldzaam om zwarte vrouwen als hoofdrolspelers in de serie te zien (vooral in 2015 tenslotte) Sleepy Hollow heeft ons doorverbonden), maar Dutch is ondubbelzinnig de leider, de held, de aas van dit team. Ze voelt zich nooit vervangbaar en door het verhaal kan ze altijd fouten maken in haar denken en groeien door haar ervaringen.
Mijn grootste zorg met Dutch was dat ze vast zou komen te zitten in deze ingehouden seksistische coole meidenruimte die typisch is in het genre. Er kan alleen een coole vrouw, maar gelukkig wordt het geïnternaliseerde seksisme van Nederland aangepakt, en de show rondt de cast af met meeslepende vrouwelijke personages zoals Pawter, Delle Seyah en Zephyr, onder anderen.
De koelbloedigheid van Nederland wordt ook wel genoemd voor wat het is: het gevolg van misbruik. Ze werd niet als huurmoordenaar geboren; ze werd er een en opgevoed door iemand die geloofde dat de beste manier om haar te helpen was om haar pijn te doen. Dat vervormt je idee van liefde, en gedurende de hele show, vooral met haar vriendschap met Johnny, kan ze genezen van die mentaliteit.
De wereld is ook bevolkt met tal van queer-personages - goeden, schurken, moreel dubbelzinnig ... het is overal. Pree (Thom Allison) houdt het lang vol als voormalig krijgsheer die barman werd, maar al snel krijgen we Delle Seyah, Aneela, Gared, en je zou zelfs Dutch zelf kunnen lezen als bi/panseksueel.
steven universum brieven aan lars
Er is ook een verfrissende hoeveelheid diversiteit, en hoewel ik nog steeds wenste dat er meer personages met een donkere huidskleur in de show waren, waardeerde ik dat we veel zwarte en Aziatische personages hadden met vlezige rollen die interessante dingen konden doen en meer konden zijn dan gewoon achtergrond. Sean Baek als Fancy Lee was absoluut een van mijn favoriete delen van de serie, simpelweg omdat dat een personage was dat gemakkelijk aan de kant had kunnen worden gezet omdat hij eigenwijs was, maar hij moest blijven terugkomen en moeiteloos cool zijn.
Oh, en ik zou nalatig zijn als ik Lucy zou vergeten, een schip dat snauwt en favorieten kiest, ook al zou het dat niet moeten kunnen - we staan.
Als ik kritiek had op de serie, zou ik zeggen dat het eerste seizoen, net als de meeste ruimteoperashows, een beetje zwak is in vergelijking met de andere. Met het tweede seizoen komen we echt in de interessante en unieke aspecten van de serie. Er zijn absoluut goede afleveringen in het eerste seizoen, en ik zou niet zeggen dat het gelijk is aan, zoals, het eerste seizoen van Buffy , maar het lijkt meer op het vijfde seizoen van gecharmeerd - er gebeuren goede dingen, maar het voelt alsof het gewoon zijn houvast vindt.
Als we het hebben over shows in de post- Buffy de vampiermoordenaar wereld, het valt niet te ontkennen dat de sjabloon die Whedon begon, hielp bij het lanceren van een aantal series die probeerden die invloed te volgen. Veel mislukken omdat ze vergeten dat er een hart in het midden van de serie moet zijn - dat dingen misschien een hel zijn, maar als je een gezin hebt om naar huis te komen, dat is van belang. Killjoys wist de snark, de wereldopbouw en het hart samen te brengen in één leuk pakket. En het heeft zijn zwarte voorsprong nooit gedood, zelfs niet als ze bezig was, wat misschien een lage lat lijkt, maar man, zou je verbaasd zijn.
(afbeeldingen: SyFy)
Wil je meer van dit soort verhalen? Word abonnee en steun de site!
— De Mary Sue heeft een strikt commentaarbeleid dat persoonlijke beledigingen jegens hen verbiedt, maar niet beperkt is tot iedereen , haatzaaien en trollen.—
