Merriam-Webster Dictionary, de woordautoriteit met het beste Twitter-account dat er is, kondigde 530 nieuwe woorden aan die voor september 2019 in zijn lexicon waren ingevoerd. Het meest opwindend om te zien was dat ze officieel werden gedefinieerd als een voornaamwoordoptie voor degenen wiens genderidentiteit niet-binair is.
De tweetaankondiging van het woordenboek dat ze zich hebben aangesloten bij andere woorden die zijn overgewaaid naar populair Engels gebruik, zoals Bechdel-test, gratis solo en diepe staat. Hoewel de meeste afzonderlijke woord-tweets van september van Merriam-Webster een paar likes en retweets ontvingen, waren ze groot nieuws en werden ze enthousiast ontvangen op sociale media.
Het niet-binaire voornaamwoord ‘zij’ is aan het woordenboek toegevoegd. https://t.co/tadl1VdfB0
- Merriam-Webster (@MerriamWebster) 17 september 2019
Ze als een niet-binair voornaamwoord is nu het vierde gebruik van het woord in het woordenboek , zo gedefinieerd:
-gebruikt om te verwijzen naar een enkele persoon wiens genderidentiteit niet-binair is (zie NIET-BINAIR zin c)
Ik wist bepaalde dingen over... de persoon die ik interviewde.... Ze een paar jaar geleden hun genderneutrale naam hadden aangenomen, toen ze begon zich bewust te identificeren als niet-binair - dat wil zeggen, noch mannelijk noch vrouwelijk. Ze waren achter in de twintig, werkten als evenementenplanner en solliciteerden naar een graduate school.
— Amy Harmon
In de context van genderidentificatie, is dit hoe Merriam-Webster definieert: niet-binair : betrekking hebben op of zijn een persoon die zich identificeert met of uitdrukking geeft aan een genderidentiteit die niet volledig mannelijk of volledig vrouwelijk is.
De Washington Post, schrijven over de door het woordenboek goedgekeurde status van het voornaamwoord, raakt aan het belang van de herkenning ervan en hoe ze kan bevrijdend werken. In dezelfde paragraaf, de Post merkt op: voor veel Amerikanen kan het gebruik van 'zij' als enkelvoudig voornaamwoord ongrammaticaal en verwarrend zijn.' Dit is een argument dat je soms zult zien van mensen die in het algemeen spotten met een verhoogd voornaamwoordbewustzijn, evenals mensen die beweren zo'n fanatieke trouw aan grammaticasnobisme dat het blijkbaar hun vermogen om de voornaamwoorden die iemand wil gebruiken, te respecteren. Toch is taal een levend, ademend, altijd evoluerend iets.
Merriam-Webster is hier ook om dat misleidende grammatica-snob-argument uit het water te blazen. Een recente blogpost over het onderwerp wijst erop dat ze al sinds de jaren 1300 als enkelvoudig voornaamwoord worden gebruikt:
Er is veel over geschreven ze , en we gaan niet proberen het hier te behandelen. We zullen opmerken dat ze wordt sinds het einde van de jaren 1300 consequent als enkelvoudig voornaamwoord gebruikt; dat de ontwikkeling van enkelvoud zij de ontwikkeling van het enkelvoud jij uit het meervoud jij weerspiegelen, maar we klagen niet dat enkelvoud jij ongrammaticaal is; en dat ongeacht wat tegenstanders zeggen, bijna iedereen het enkelvoud t . gebruikt Hallo in een informeel gesprek en vaak in formeel schrijven.
Ze krijgt echter een nieuw gebruik: als een voornaamwoord naar keuze voor iemand die zich niet identificeert als mannelijk of vrouwelijk. Dit is een ander gebruik dan het traditionele enkelvoud ze , die wordt gebruikt om te verwijzen naar een persoon wiens geslacht niet bekend is of niet belangrijk is in de context, zoals in het bovenstaande voorbeeld. Het nieuwe gebruik van ze is direct, en het is voor een persoon wiens geslacht bekend is, maar die zich niet identificeert als man of vrouw. Als ik een vriend zou introduceren die liever het voornaamwoord zij gebruikte, zou ik zeggen: Dit is mijn vriend, Jay. Ik ontmoette ze op het werk.
Er zijn altijd mensen geweest die zich niet conformeerden aan een verwachte genderexpressie, of die noch mannelijk noch vrouwelijk leken te zijn, vervolgt de blogpost, met toevoeging van dit gebruik van ze , Het is niet zo nieuw als het lijkt: we hebben bewijs in onze bestanden van het niet-binaire ze daterend uit 1950, en het is waarschijnlijk dat er eerder gebruik is gemaakt van het niet-binaire voornaamwoord ze die er zijn. Niet-binaire mensen zijn er altijd geweest en er zijn altijd voornaamwoorden voor hen gebruikt. Ze wordt steeds meer het voornaamwoord bij uitstek voor een groot aantal mensen. Het gaat nergens heen. Als je moeite hebt om het te gebruiken om over iemand of met hem te praten, oefen dan.
De Post sprak met Daniel Barron, emeritus hoogleraar Engels en taalkunde aan de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign. Taal reageert op sociale verandering, legde professor Barron uit. Dingen die uitgedrukt moeten worden, worden uitgedrukt. En zelfs voor degenen die over het algemeen niet hip zijn voor sociale verandering - of zich veel zorgen maken over voornaamwoorden - is de officiële opname van het voornaamwoord hier belangrijk voor de toekomst:
Veel Engelstaligen beschouwen woordenboeken als grondwettelijk, autoriteiten, zei Baron. Ze willen een soort stabiliteit in taal hebben waar ze naar kunnen wijzen en zeggen: 'hier zijn de regels'.
Ze hadden als niet-binair voornaamwoord geen woordenboek nodig om de legitimiteit ervan te bepalen, maar dit is nog steeds een mooie stap in de goede richting.
(via Merriam-Webster woordenboek , Washington Post , afbeelding: Wikimedia Commons, Twitter)
Wil je meer van dit soort verhalen? Word abonnee en steun de site!
— De Mary Sue heeft een strikt commentaarbeleid dat persoonlijke beledigingen jegens hen verbiedt, maar niet beperkt is tot iedereen , haatzaaien en trollen.—
