Wanneer seriële aanvallers gesprekken over intimidatie proberen te kapen

Op VidCon vorige week nam Anita Sarkeesian deel aan het Women Online panel. Zoals zowat elke vrouw die tijd online doorbrengt, weet, is een enorme belemmering voor geluk en succes in die arena de onevenredige niveaus van intimidatie die we zo vaak ontvangen. Van YouTube-opmerkingen die consequent gericht zijn op het fysieke uiterlijk van vrouwelijke hosts (die, of ze nu positief of negatief zijn, frustrerend zijn, afnemend zijn en niet iets waarmee mannen op dezelfde schaal te maken hebben) tot bedreigingen met geweld, vrouwen die een carrière willen nastreven of hobby's online zullen uiteindelijk leiden tot intimidatie.

heeft stephen miller een vriendin?

Dus toen moderator Rosianna Halse Rojas dit VidCon-panel begon met de vraag Waarom moeten we het nog steeds hebben over de intimidatie van vrouwen? Sarkeesian had een carrière vol voorbeelden om uit te kiezen, maar eindigde met degene die letterlijk recht voor haar lag. Ze antwoordde: Omdat ik denk dat een van mijn grootste pesters op de eerste rij zit.

Vuilnismens (zoals ze hem treffend noemde) Carl Benjamin - online bekend als Sargon van Akkad - verdient de kost door vrouwonvriendelijke en anderszins hatelijke video's op YouTube te plaatsen, waarvan vele gericht zijn op Sarkeesian. En hij zat op de eerste rij van haar paneel. Hier is slechts een greep uit zijn werk, als je nieuwsgierig bent:


Dat panel was trouwens ontworpen om vrouwen in online gemeenschappen te laten praten over hoe we nieuwe makers en gemeenschappen kunnen aanmoedigen, vaak gemarginaliseerde stemmen kunnen versterken en samen verder kunnen gaan. Dat moet voor Carl verwarrend zijn geweest, aangezien het op geen enkele manier over hem ging. Het verschijnen voor een panel met vrouwen die hij professioneel lastigvalt (en het is een beroep, aangezien hij meer dan $ 5.000 per maand verdient via zijn Patreon) is niets meer dan een poging om zichzelf centraal te stellen in hun verhaal.

Sarkeesian schreef over de ervaring en zijn erbarmelijke transparantie over de Feministische frequentie website:

Als je jarenlang iemand hebt lastiggevallen, en je verschijnt op de eerste rij bij hun panel met een camera en een entourage, dan is dat op zijn zachtst gezegd geen daad van goede trouw. Dat is op zich al een daad van intimidatie en intimidatie. Hij en zijn metgezellen deden dit niet alleen voor mij, maar ook voor andere vrouwen, vrouwen zoals Kat Blaque en Franchesca Ramsey, zodat we bij VidCon allemaal weten dat deze man die ons heeft lastiggevallen en wiens honderdduizenden volgers hebben aangevallen ons al jaren online is hier en kijkt naar ons. Het is een bewuste handeling om een ​​omgeving te creëren die vijandig aanvoelt, om ons te laten weten dat als en wanneer we in het openbaar durven te verschijnen om de ideeën die we online uiten, de intimidatie ons ook in de fysieke wereld zal volgen.

padvinders video game verdienste badge

Van Cursus ,,Carl beweert nu dat door hem tijdens het panel uit te roepen, dat misbruik inhoudt. Hij beweert het slachtoffer te zijn van pesterijen door toedoen van de vrouw aan wie hij een groot deel van zijn carrière heeft gewijd aan het lastigvallen, simpelweg omdat ze alle macht had die gepaard gaat met de microfoon die voor haar wordt geplaatst.

Sarkeesian noemde dat wat het is: straight-up gaslightling. Beweren dat mannen met een geschiedenis van intimidatie om welke reden dan ook op de eerste rij zaten, maar om die intimidatie te bevorderen is belachelijk. Deze mannen willen zo graag het gevoel hebben dat ze macht hebben over vrouwen, dat ze onze keuzes en onze gevoelens kunnen beheersen, en ons kunnen intimideren om de gemeenschappen te verlaten waarvan ze denken dat ze die bezitten door de aard van hun geslacht.

hotwheels wonder woman onzichtbare jet

Een vrouw die samen met Carl het panel bijwoonde, twitterde, zoals Sarkeesian schrijft, dat vrouwen 'krachtig' genoeg zijn om 'dingen als intimidatie op het werk tot verkrachting aan te pakken.' Alsof macht ligt in het accepteren van een cultuur waarin vrouwen tweederangsburgers zijn, waarin vrouwenhaat en intimidatie en verkrachting op het werk de norm zijn.

Praten over intimidatie, of vrouwenhaat of racisme of homofobie uitroepen in videogames en de media zoals Sarkeesian doet, is geen slachtofferschap. Praten over wat ons plaagt en wat we beter kunnen doen, is niet minachtend voor onszelf, noch is het een directe aanval op iemand anders.

Toch heel veel mensen in dit gesprek zijn zichzelf slachtoffer noemen. Carl kan, net als zoveel andere mannen in online (en, laten we eerlijk zijn, ook offline) gemeenschappen, niet praten over iets dat gericht is op gemarginaliseerde stemmen zonder het gevoel te hebben dat zijn uitsluiting van dat verhaal betekent hij is nu de echte gemarginaliseerde stem. Hij kan een vrouw niet horen praten over mishandeling zonder zich mishandeld te voelen. Hij zal zijn uiterste best doen om een ​​vrouw lastig te vallen en te intimideren en dan vervolging uitroepen als ze hem opmerkt. Dat is even manipulatief als zielig.

Goed van Anita Sarkeesian om in de eerste plaats te komen praten over zo'n vreselijk, maar alomtegenwoordig en daarom noodzakelijk onderwerp. En nog beter om deze menselijke rotzooi te noemen voor zijn verschrikkelijkheid.

(beeld: Globaal panorama/Flickr )